Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 77

31 augustus 2016 - Roncesvalles, Spanje

Omdat ik laat vertrokken was kwam ik pas om 7 uur aan in de gite in Ostabat. Maran en Willemien waren er al. De eigenaar had aangeboden mij te gaan zoeken maar Maran had geoordeeld dat dat nergens voor nodig was.

Ik kon nog snel douchen voor de gezamenlijke maaltijd met de andere pelgrims. Omdat in Ostabat drie pelgrimsroutes bijeen komen, waren er veel meer pelgrims dan ik gewend was. Aan twee lange tafels zaten zo'n 20 pelgrims en de maaltijd werd opgeluisterd met Baskische liederen door Bernard. Uiteraard werd Ultreya uit volle borst meegezongen. Bernard is bekend van YouTube en ik had hem al vaker gezien en gehoord. Mooi om uitgerekend in zijn gite terecht te komen. Voor Maran en Willemien was het wel vreemd om er zo middenin te vallen.

De volgende ochtend zaten we om 7 uur aan het ontbijt. Maran en Willemien liepen mee naar Saint Jean Pied de Port, hun eerste pelgrimsetappe. Als laatste vertrokken we uit de gite met opnieuw regenachtig weer. De dames liepen de 20 km vlot mee. In Saint J. was het een drukte van jewelste. 80 procent van de pelgrims beginnen hier hun Camino. Bij het ontvangstkantoor vertelde ik dat Maran en Willemien een bus of taxi zochten naar Ostabat om hun auto op te halen. Er werd even bedenkelijk gekeken en al snel kwam het aanbod dat een medewerker van het ontvangstkantoor ze wel naar Ostabat wilde brengen. Bravo "Les Amis des pélerins". 

Foto’s

2 Reacties

  1. Piet Rosenhart:
    31 augustus 2016
    Dag Peter,
    Ik heb in 2013 in dezelfde gîte in Ostabat geslapen. En genoten van de Baskische liederen.
    Van St Jean ben ik toen doorgelopen naar Espinal omdat ik erg vroeg in Roncevalles aankwam. Na ruim 2 maanden lopen was mijn conditie natuurlijk supergoed en ik liep vanaf St Jean iedereen die zuchtend en steunend bergop strompelde, fluitend voorbij.
  2. Okkie:
    31 augustus 2016
    Wat fijn dat de twee dames hun vleugeltjes aangegespt kregen om hun eerste etappe te kunnen volbrengen! Na die eerste twintig kilometers wordt het dringen op de route; het lijkt me wel heel prettig dat jullie gedrieën nog heerlijk samen een babbeltje konden slaan zonder dat er al teveel oortjes mee konden luisteren.

    Grappig dat jij Maran bent gaan opzoeken aan de andere kant van de wereld tijdens haar trip en dat jij nu op jouw beurt Maran (en als extraatje kadootje Willemien) tijdens jouw tocht mag verwelkomen.

    Lieffffff....

    Ben benieuwd of de vleugeltjes vanavond af gaan of dat ze weer opnieuw aangesjord worden.
    Loop ze!