Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 105
26 september 2016 - Sarria, Spanje
Vandaag was een spirituele dag. Ik wilde naar Sarria lopen. Dan heb je de keuze om rechtstreeks te lopen of via Samos. Daar ligt het grootste klooster van Spanje. Het is een Benedictijnenklooster dat je mag bezichtigen. Mijn keuze viel op Samos. Wel heel wat kilometers extra maar meer dan de moeite waard. Na 10 km door bossen en heuvels, duikt dat klooster ineens voor je neus op, indrukwekkend!
De bezichtingstijden waren ondoorgrondelijk. Ik meende begrepen te hebben dat er om 12 uur een rondleiding zou starten. Op hoop van zegen was ik er vlak voor 12 uur en zowaar verscheen een monnik die de rondleiding ging verzorgen. Wel in het Spaans zodat ik er weinig van begreep. Maar het gaat om de beleving en de sfeer. Het klooster, de sacristie en de kloosterkerk waren indrukwekkend. Maar de muurschilderingen zijn van een ongeëvenaarde schoonheid.
In Sarria was er om 7 uur een mis in een piepklein kerkje. Ik ben er twee keer voorbij gelopen zonder dat ik het zag. Er waren alleen lokalen, ik was de enige pelgrim. Het was zo kleinschalig dat de priester naar je toe kwam om de hosti uit te reiken. Aan het eind van de mis werd ik als enige pelgrim naar voren gevraagd om de pelgrimszegen te ontvangen.
Het is mooi dat je zo gezegend op weg kunt gaan.
Ultreia et suseia, Jaap MDD
Het is nu waarlijk veel spiritualiteit en eenzaamheid. Deze beide begrippen worden vaak in een adem genoemd. Geen sprankelende ontmoetingen meer. Als enige pelgrim helemaal in je uppie het brood (en de wijn?) in ontvangst mogen nemen en dan ook nog de algemene zegening helemaal alleen absorberen.
Je bent toch nog niet zo ver dat je over een tijdje Monique vaarwel zegt en intreedt?