Peter's Camino naar Santiago de Compostella, dag 50

2 augustus 2016 - Saint-Léonard-de-Noblat, Frankrijk

Gisteren hebben we overnacht in het piepklein gehuchtje La Gasnerie bij madame Poussin. Toen we aankwamen lag er een briefje op de tuintafel met de mededeling "ik ben over een uur terug". De deur van het huis stond gewoon open. We hebben lekker in de tuin gezeten totdat er een viefe 70 jarige dame aankwam. Ze bood ons meteen een drankje aan en al direct raakten we in gesprek over haar man die een jaar geleden plotseling overleden was. Daarna wees ze onze slaapplaats. Een superoude, sfeervolle ruimte aan de andere kant van haar boerderij, waar ook kippen en een kat liepen. 

Vanochtend bij het ontbijt kwam ze bij ons zitten en kwam het gesprek weer op haar man. Ze was ervan overtuigd dat zijn ziel nog op de boerderij was, geloofde heilig in een leven na de dood en voerde daar diverse "bewijzen" voor aan. Monique haar moeder is vorig jaar overleden en dat kwam ook ter sprake. Op een gegeven moment hielden de dames het niet droog en zat de pelgrim tussen al dat verdriet in. Het was niet bepaald een alledaags ontbijt maar wel een van de mooiste van mijn leven. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Gerry:
    2 augustus 2016
    Heel fijn dat je dat zo met ons allen deelt! Inderdaad een morgen om nooit te vergeten... Bijzonder hoor.
  2. Marlies:
    3 augustus 2016
    Mooie omgeving en een mooie ervaring bij Mevr.Poussin .Dit soort momenten maakt de hele trip om nooit te vergeten! Loop ze! en geniet!
  3. Okkie:
    15 augustus 2016
    Wat heerlijk dat je in een ander land samen met een onbekend persoon beiden tranen kunt vergieten over een gemis dat vaak nog zo pijnlijk is als het bovenste laagje wordt weggekrabt.

    Heel bijzonder....