Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 85

in Los Arcos was het lastig om een slaapplaats te vinden. Na vijf Albergues die vol waren begon ik langzaam ongerust te worden, ik had immers mijn tentje aan Maran en Willemien meegegeven. Gelukkig was er in de 6e Albergue nog plaats voor me. Wel op een slaapzaal met 34 bedden. Ik mocht onderin een stapelbed. Helaas lag de grootste randdebiel van de Albergue boven me.

Een Italiaan met enig overgewicht. Hij besteeg zijn bed met grof geweld maar was 's nachts gelukkig rustig. Maar 's morgens om 6 uur begon hij aan zijn ochtendritueel. Hij heeft een uur naast mijn bed staan hannesen om zijn rugzak in te pakken. Ik denk dat hij iets kwijt was want op een gegeven moment begon hij onder mijn bed te kruipen. Gezien zijn postuur lukte dat niet zonder keihard tegen de onderkant van mijn bed te beuken. Ik zag dat hij zijn bagage over een tiental plastic zakken verdeeld had die allemaal ondoorzichtig waren zodat hij geen idee had wat er in welke zak zat. Ik had tot slot een korte conversatie met hem. "Goh je hebt wel heel veel werk."  "Ja sorry, sorry". "Geeft niks, doe maar rustig aan jongen." 

Inmiddels ben ik op de Camino een bekende pelgrim geworden. Gisteren sprak Marrette me aan met "ben jij die Peter die een blog schrijft?" En vandaag kwam er een reus uit Estland op me af die met me op de foto wilde "want jij bent toch die pelgrim die helemaal uit Nederland komt gelopen". Vanavond zat ik in Logrono op een terras een biertje te drinken toen een Canadees kwam vragen of hij een foto van me mocht maken. Gekker moet het niet worden!