Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 102

23 september 2016 - Villafranca del Bierzo, Spanje

Het zou een gemakkelijke dag worden, 31 km over relatief vlak terrein, maar dankzij een goedlachse wijnboer werd het toch een zware dag, daarover later meer. Gisteren was één van de zwaarste dagen. Eerst 20 km stijgen naar het Cruz de Ferro en daarna 14 km dalen over losliggende rotsblokken. Zelfs ik, met intussen 2300 km in de benen, had er spierpijn van.

Na 8 km kwam ik in de stad Ponferrada. Ideaal om naar de bank te gaan, de basiliek te bezoeken en een goede bak koffie met gebak te nuttigen. Daarna moest ik nog 23 km verder naar Villafranca en dat valt dan tegen. Ik liep een nieuw wijngebied Bierzo binnen. Wat een verschil met de Franse wijngebieden waar ik doorgekomen ben. Daar staan de druivenstronken kaarsrecht opgebonden tussen staaldraden en zie  je geen sprietje onkruid. Hier in Bierzo staan de druivenstronken kriskras door elkaar en tiert het onkruid daartussen welig. 

Het gevolg is wel dat je er met geen enkele machine bij kunt en de pluk volledig met de hand gedaan wordt. Ik maakte een paar foto's van de pluk en al gauw kwam de boer lachend tussen zijn druiven uit en bood me een bokaal wijn aan.  In zijn bestelauto had hij een koelbox met flessen water en wijn. Ik kon natuurlijk niet weigeren. Hij bood me nog een tweede aan maar dat was me te gek. Villafranca was nl. nog 5 km en de temperatuur was opgelopen tot 31 graden. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Okkie:
    28 september 2016
    Ik ben tijdens het weekend op-en-neer gevlogen naar NL. De afstand visa versa is ongeveer de afstand die jij in je benen had, waar je vandaag spierpijn van kreeg. Mijn spierpijn wordt veroorzaakt door het ongemakkelijk zitten in een goedkope vliegtuigstoel. Als ik dan in dat vliegtuig naar beneden kijk en de stadjes, dorpjes onder mij weg zie glijden dan realiseer ik me nog meer wat je eigenlijk aan het presteren bent.

    Ik zit in een soort gekoelde kist, jij hebt wederom die bloedhete ploert die je in je gezicht uitlacht. Bij mij komen aardige dames langs die fletse, platgeslagen boterhammen te koop aan bieden maar bij jou wordt meteen de lokale wijn in liters opgedrongen.
    Tja, verschil moet er zijn!

    Ik ben weer beginnen te lezen nadat ik teruggekeerd ben naar het heerlijke klimaat hier en ik ga ervan uit dat je nu bijna op het einde van je tocht zit. Ik lees nu even dag voor dag je blog en hoop eigenlijk dat je nog net niet gerarriveerd bent. Lekker egoïstsich hè?
    Ben benieuwd naar de rest!