Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 92
13 september 2016 - Castrojeriz, Spanje
Vandaag de eerste dag op de Meseta. Een barre hoogvlakte grofweg tussen Burgos en Leon waar de Camino 200 km overheen loopt. Ger Lenssen stuurde pas een reactie waarin hij zei " Het klimaat op de Meseta: 9 maanden winter en drie maanden hel. Van het eerste zal je denk ik geen last hebben, maar van het tweede............." Hij moest eens weten hoe raak zijn waarschuwing was!
Toen ik vanochtend aan het ontbijt zat, had ik geen idee wat me te wachten stond. Integendeel. Anne en Marie-Claire waren al om 6 uur uit Burgos vertrokken en hadden toevallig mijn Albergue uitgezocht om te ontbijten. We hebben gezellig over de schoonheid van Burgos zitten kletsen.
De eerste 10 km op de Meseta waren best aangenaam. Hoewel ik wel vond dat er een straffe westenwind stond en we lopen nu eenmaal steeds naar het westen. Geleidelijk groeide de wind aan tot stormkracht en voerde gitzwarte wolken aan waaruit heftige regen en soms hagel viel. Schuilen kan niet op de Meseta en het volgende dorp, Hontanas, lag 10 km verderop. De regen en hagel striemden in mijn gezicht en het stof op het pad veranderde in kleverige modder die mijn schoenen loodzwaar maakte. Uiteindelijk heb ik Hontanas bereikt, kletsnat en door en door koud. Alle pelgrims probeerden in Hontanas wanhopig onderdak te vinden, het was een chaos daar. Ik heb in een restaurantje bibberend twee koppen koffie gedronken en ben daar ruim een uur gebleven.
En warempel het werd droog en de zon brak door. Na dat uur ben ik nog 10 km doorgelopen naar Castrojeriz. Er was geen pelgrim meer op de Camino, het was muisstil en de natuur adembenemend mooi. Wat een dag! Ondanks de ontberingen één van de mooiste van mijn Camino. Ik ben benieuwd wat de Meseta nog meer in petto heeft?
Groetjes, Jos
Door en door nat , 2 koffie en dan toch nog 10 km wandelen.
Elke dagen jou wandel belevenissen lezen is helemaal top.
In Kessel vandaag weer tropische temperaturen .
Fijne belevenissen gewenst vandaag!
Jullie komen nooit meer uitgepraat als jij met de cherubijntjes in Kessel onder het genot van een glaasje wijn bij het lekker knapperend en spetterend kacheltje herinneringen zit op te halen.
Ik kan je niet vaak genoeg vertellen hoeveel indruk jouw verhaal, met jezelf in de hoofdrol, op mij maakt. Nog steeds zoek ik naar woorden maar ik word er echt stil van. Waaauw.
Heel veel succes gewenst!