Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 7
Net toen ik gisteren naar bed wilde gaan kwamen Marie en Thibaut met hun kleine dochter van twee thuis. Fantastisch dat ze het vertrouwen hebben om onbekenden zomaar in hun huis te laten, terwijl ze er zelf niet zijn. Zo is hun levensfilosofie. Als je vertrouwen geeft krijg je vertrouwen terug.
Vandaag ben ik naar Namen gelopen, lekker weer de hele middag in de regen. In totaal met wat rondlopen in de stad erbij 33 km. Onderweg deed ik een pijnlijke ontdekking. Ik had van mijn wandelvrienden in de Achelse Kluis een bijzonder kadeau gekregen. Een kunsstof klokje met daarin een rozenkrans. Alleen in een totale crisissituatie mocht ik het klokje openen en dan kon ik met de rozenkrans om hulp vragen. Welnu de rozenkrans is verdwenen. Ik heb nu geen idee wat ik moet doen in een totale crisis. Gelukkig hangt de Christoffel, die ik van Henriette gekregen heb, nog intact aan mijn rugzak
Het weer zit je nog steeds niet mee, maar 33 km, alleen is knap.
Succes verder
Geniet van alles!
Tja, die rozenkrans die uit het klokje is verdwenen, dat is wel een mysterie. Hoort bij Camino denk ik dan (of het zat gewoon niet zo goed vast ...). Nu kun je in crisis nog maar 1 ding doen: op je blote knieën!
Keep safe! xxx
Jammer van je verloren rozenkrans. Dat wordt dan even teruglopen voor het zoeken naar je rozenkrans.
We bewonderen je; 33 km lopen in de stromende regen. Hopelijk laat Sonnans zich op korte termijn zien.☀️
Peter, heel veel succes. We volgen je graag. Groetjes vanuit Kessel
Wat een actie en escapades, net terug vanuit De Panne. Ook wat natte dagen doorgebracht in Belgie. Nu komt het .... alleen op jou aan Peer veel succes en genietjes.
Groetjes
Paul