Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 38
21 juli 2016 - Ainay-le-Château, Frankrijk
Vanochtend zat ik aan het ontbijt met de 75 jarige Franse zweefvlieger. Hoewel ik dan het liefst met rust gelaten wil worden, ontspon zich een interessant gesprek. We hadden allebei veel tijd en er was genoeg koffie en een royaal ontbijt. Ik vroeg hem wat hij zoal deed als hij alleen in zijn tent was. Hij dacht dan na over de toekomst. Want er viel nog zoveel te genieten, ook op zijn leeftijd. Hij hoopte nog 15 jaar te kunnen genieten. Hij gebruikte prachtige uitdrukkingen die in het Frans nog veel mooier klinken dan ik ze in het Nederlands kan vertalen. "Één ding was zeker, je weet nooit door welke poort je op deze aarde komt en door welke poort je er weer uit gaat." "Je weet ook nooit wanneer jouw poorten opengaan". "De één gaat op zijn gemak naar buiten en voor de ander is het een enorme lijdensweg". Ik ken helaas al teveel mensen voor wie de poort naar buiten een lijdensweg was.
We hebben nog veel verder gefilosofeerd maar dat gaat tever voor mijn blog. Vandaag heb ik 20 km gelopen naar Ainay-Le-Chateau. Er is hier een gite voor pelgrims en warempel, twee Zwitserse pelgrims en een Nederlandse. De gite wordt door twee vrijwilligers gerund. We werden hartelijk ontvangen en er werd voortreffelijk gekookt. Zo is het pelgrimsleven zo slecht nog niet.
Prachtig om weer eens met een echte levenswijze filosoof te kunnen praten! Ik heb me door anderen overigens laten vertellen dat naarmate Compostella dichterbij komt ook het gehalte aan relie's en andere zwevers sterk toeneemt. Maak dus je borst maar nat. Persoonlijk trotseer ik liever extreme hitte of zware regenval dan confrontaties met deze wereldvreemde lieden. Je snapt dat dit mijn persoonlijke instelling is. Van jou weet ik wel dat je een heel open en flexibele geest hebt. Op grond van onze gemeenschappelijke tennispartijen heb ik kunnen constateren dat je goed in staat bent met alles en iedereen om te gaan.
Peter, je komt na 38 dagen dus misschien nog in een kritieke fase. Sla je er doorheen, man. Je bouwt ervaringen op waar je heel je leven nog met veel plezier aan zult terugdenken. Groeten, Harry.
Een lijdensweg kan fysiek, geestelijk of beiden zijn. Welke is te prefereren? Geen idee.
Jij als pelgrim zou mij daar intussen nu toch wel een antwoord op kunnen geven. Wordt men fysiek sterker door lichamelijk lijden?? Waar ligt de grens??
Wel heel fijn dat je naast al die bier-en wijngelagen eveneens de geestelijke mens van brandstof mag voorzien. Hoop hier nog meer over te mogen vernemen....