Peter's Camino naar Santiago de Compostela, dag 37
20 juli 2016 - Lurcy-Lévis, Frankrijk
Met een gerust gevoel over de goedkeurende reacties van de achterban over mijn eerste rustdag, heb ik vandaag lekker niets gedaan. Ik moest nog wel een technisch probleem met mijn uitrusting oplossen. Behalve goede schoenen en rugzak heb ik ook op de rest van mijn uitrusting niet bespaard. Zo heb ik een opblaasmatje dat behalve comfortabel ligt ook een hoge isolatiewaarde heeft voor als je op een koude ondergrond slaapt. De afgelopen dagen is er geleidelijk een grote bult op het matje ontstaan omdat het stiksel van 2 compartimenten losliet. Met als gevolg dat de pelgrim 's nachts iedere keer van zijn bed rolde.
Vandaag heb ik gebeld met de leverancier, die op basis van een foto oordeelde dat ik meteen een nieuwe kreeg. Gelukkig komt vrijdag de reddende engel Monique weer een stuk meelopen en kan ze het nieuwe matje meenemen.
Dat was het zo'n beetje vandaag. Behalve nog een leuk avondeten (table d'hote) met een 75-jarige Fransman die een fanatiek zweefvlieger was. Hij reisde door heel Europa voor zijn sport. Zijn vrouw was al 80 en had problemen met haar evenwichtsorgaan. Dus die ging niet mee.
Dat gekluts met je matrasje lijkt werkelijk nergens op. Het ziet er ook heel triest uit. Je bent natuurlijk best veel afgevallen maar om met dat lijf van jou oftewel links oftewel rechts van de middenbult plaats te nemen is bijna een onmogelijke zaak. Daarom nu, tot Monique arriveert, even aangewezen op de heerlijke zachte franse bedjes met geen bult in het midden maar een deuk.
Het spreken van de franse taal zal je inmiddels ook heel goed afgaan. Spreken over o.a. zweefvliegen is toch net een graadje lastiger dan een croissantje met een koffietje bestellen. Het basale niveau ben je inmiddels wel ontstegen en je hebt nog vele weken te gaan om de uitspraak en de grammatica bij te werken.....
Voor morgen weer een goede, fijne niet al te warme dag toegewenst.