Camino Portugues, dag 13
12 augustus 2017 - Albergaria-A-Velha, Portugal
Vandaag maar 16 km. Ondanks de hitte was dit een lichte etappe. Wel prettig want er volgen nog twee dagen van dik over de 30 km naar Porto. Ongeveer halverwege gaf de markering aan dat we een grote drukke autoweg moesten volgen terwijl op de kaart een mooie rustige route stond. Ik had geen zin in een drukke autoweg en liep tegen de markering in. Al gauw stopte er een klein rood autootje met twee Portugese dames die druk gebarend aangaven dat ik verkeerd liep. Toen ze in de gaten kregen dat ik uit Nederland kwam begon één van de twee plotseling plat Amsterdams te praten. Ze woonde al 20 jaar in Amsterdam West en was nu bij haar zus op vakantie. Ze legde uit dat verderop de door mij gekozen weg een brug ingestort was en dat de pelgrims daarom over de drukke autoweg moesten. Het "sou toch sonde sein" als ik dat hele stuk voor niks zou lopen.
Even verderop had ik weer een wonderlijke ontmoeting. Dit keer met een groepje Fransen die met een ezel van Porto naar Fatima liepen. Toen ik ze passeerde draaide de ezel acuut om en liep met mij mee. De Fransen in paniek en met de grootste moeite riepen ze de ezel tot de orde. Het bleek een moeder met haar 6 kinderen te zijn. De vader liep ook mee maar waar hij op dat moment uithing was me een raadsel.
Wel jammer van die drukke wegen eigenlijk.
Odette
Portugezen die in A'dam wonen en je in het hoofdstedelijke dialect aanspreken. Franzosen (al dan niet verscholen) die met hun nagewas en huisdier op trektocht in Portugal ronddolen.
In Limburg woonachtige Brabanders die weigeren in het buitenland de aangegeven route te volgen en daardoor al die aardige, speciale ontmoetingen creëren.
Leuk, het heeft toch wel wat......
Gr.
Wij waren gisteren bij de Achelse kluis en ik zag daar een mooie tekst voor jou .Een pelgrim keert wee ,met een vooroordeel minder ?!!
En een beter inzicht.
Bij jou is dat al het geval ??!!!!